اي فرزند آدم : غفلت چرا ؟!
اي فرزند آدم !
- اگر خداوند روزي رسان توست ، پريشاني و كوشش بسيار { و حرص بر دنيا } چرا ؟!
- اگر آفرينش همه چيزها به راستي از من است ، بخل ورزيدن چرا ؟!
- اگر شيطان ، دشمن من { و تو} ست ، غفلت چرا ؟!
- اگر حسابرسي و عبور از صراط ، حق است ، مال پرستي چرا ؟!
- اگر كيفر خداوند ، حق است ، گناه كردن چرا ؟!
- اگر پاداش بهشتي حق است ، سستي چرا ؟!
- اگر همه چيز جهان به قضا و قدر من است ، بي تابي چرا ؟!
- حسرتناك آنچه از دست مي دهيد نباشيد و (نيز ) براي آنچه به شمايان مي دهمشادماني نكنيد { و مغرور نشويد }.
3- بيهودتان نيافريده ام !
اي فرزند آدم !
- من شمايان را بيهوده نيافريده ام !
- و به حال خودرهايتان نكرده ام .
- و از آنچه مي كنيدغافل نيستم .
- و شمايان به آنچه {از رحمت و نعمت } نزد من است نمي رسيد ، مگر با شكيبايي بر ناگواري ها در راه طلب رضاي من.
- و شكيبايي بر طاعت من برايتان آسانتر است از تحمل سوزندگي آتش دوزخ .
- و ناگواري هاي اين جهان بر شمايانآسانتر است از عذاب جهان ديگر .